Spółka Rudeeej12 part1

Cześć,
Stwierdzam,że ostatnio na moim blogu w głównej mierze pojawiają się same recenzje kosmetyków. Tusze,kremy,lakiery- to już codzienność mojego kawałka internetu,który pierwotnie wcale nie miał służyć do wyrażania opinii na temat kosmetyków. Nie ukrywam jednak,że poruszanie ów tematu bardzo przypadło mi do gustu. Postanowiłam jednak wprowadzić w życie bloga posty 

- o wszystkim i o niczym. 

Jak już napisałam w mojej zakładce: O Rudeej12 i jej blogu, spodziewajcie się postów, postów o wszystkim. Nagłówek- jedno z moich uzależnień. Jedno z wielu.

No więc dziś oczywiście pierwszy post z tej serii, czyli o mojej miłości...

Stefcia, dołączyła do mojego domu 11 października 2009r, pierwotnie miała być Stefanem...ale co tam.. :P (Niestety nie mam zdjęć, z okresu jej bycia "małym kotkiem".

Moja kochana kotka, jest trochę dziwna... uwielbia jeść lody.

Lubi spać w łazience, na półce z ręcznikami, dawniej sypiała też na bojlerze, ale teraz,że już jest gdzie indziej, nie ma takiej możliwości :D Zawsze dziwiliśmy się jak to możliwe,że ten bojler ją nie parzy...mimo wszystko podkładaliśmy jej zawsze jakiś koc, na wszelki wypadek.

Stefka, lubi też wszelkiego rodzaju święta :D Kocha pomagać w pakowaniu prezentów :D 

Jak każda dobra mamusia, kocha swoje dzieci i dobrze się nimi opiekuje.

Stefanka jest bardzo płochliwa,nieufna, jednym słowem- dzika. Tak jest od początku, gdy pierwszy raz przyniosłam ją do domu. Nie chciała nawet zmienić miejsca zamieszkania... za nic nie dawała się złapać. 

Pokaże Wam jeszcze moją odpowiedź konkursową związaną z najpiękniejszym prezentem,który w życiu otrzymałam... jak myślicie, co to był za prezent?

Wymarzony prezent jaki w życiu otrzymałam? I taki, którego do tej pory nie zapomniałam? Wróćmy więc do czasu minionego, 10 października, roku 2009. Bardzo dobrze pamiętam, choć nie lada czas to było temu, była to sobota, godziny popołudniowe, a mróz walił o szybę do wszystkich Zawojskich okien. Godzina około 15, bo "Czas Honoru" oglądałam, zupełnie nie zorientowana faktem, który się stanie. Zapadła dziwna cisza, i liście z drzew nawet nie leciały, rozbrzmiał sygnał telefonu mamy. Odebrała, pogadała, słuchawkę odłożyła i mówi domownikom jaka to nowina. U sąsiadki na poddaszu, kocica urodziła i ponoć piękne kocięta po sobie zostawiła. A my nie dawno straciliśmy kota... Biegnę zobaczyć- pomyślałam. Szybko się ubrałam i w sekundę przed drzwiami sąsiadki już stałam. Zaglądam czym prędzej, a tam trzy małe główki na mnie wyglądają, tak cudne iskierki w oczach mają. Dwa czarne jak smoła, ale była też bura mordka wesoła! Za serce od razu mnie ścisnęła, żyć nie pozwoliła, wiedziałam ,że w domu muszę ją mieć- a skoro tak postanowiłam no to cześć! Do domu w mgnieniu oka wróciłam, o cudzie, który tam zobaczyłam, zaraz opowiedziałam. Na co odpowiedź"NIE" usłyszałam. Szybko się rozpłakałam, myśli o braku kotka nie dopuszczałam. Nastała 9:00 rano w niedziele a co za tym idzie? Moja zmiana, wiedziałam ,że muszę zdobyć tego kompana. Na przemian byłam miła i błagałam aż w końcu przychylne słowa usłyszałam i się rozradowałam. Około 17 po kocura wybyłam, sprawa jednak tak prosta nie była. Bura mordka czując co się święci, nie chciała opuścić swojej rodzicielki, za Boga złapać się nie pozwalała! Na nic zdało się mleko i kiełbasa, którą na zachętę otrzymywała. Rodzeństwo jej do przyjaźni było skore, chętnie obecnością w domu uraczyłoby Korę. Ja jednak nie byłam zainteresowana, bo po uszy w burej mordce już byłam zakochana. Po około godzinie męczarni ciężkiej miałam już kocurka w swojej ręce. Do domu tuląc go do piersi prędko popędziłam... a tam znowu zbledła mi mina. Bo nowy piesek nie był w stanie kotka zaakceptować, przyjaźni mu swojej zaoferować. Tata więc kazał z powrotem kocurka u sąsiadki zostawić, do czego rudaaa12 dopuścić nie była w stanie. Użyła swojej tajnej broni zwanej- płakaniem. I tym o to sposobem Stefcia do jej domu dołączyła, choć pierwotnie Stefanem być powinna, nawet to nie spowodowało ,że moja miłość do niej się zmieniła.

Zamieszczałam ją na blogu Dobre Dla Urody, i mimo,że nie wygrałam, fajnie było coś takiego napisać ;)

Będą Wam się podobać takie posty? Kociarstwo, czytanie, jedzenie? :D Trochę urozmaicenia chyba nie zaszkodzi,co?